۱۳۹۰ مرداد ۱۶, یکشنبه

خروجی جلسه

گفت : ببین ! حوصله این حرفا رو ندارم . سرم خیلی شلوغه ...
گفتم : مگه من سرم خلوته ؟! فکر کردی دل درد دارم بشیم باهات فک بزنم!
اومد بگه : حتما داری که .....   که رفتم تو حرفشو گفتم : تو راس راسی فکر کردی کی هستی ؟ ببین فکر نکن مهندس تحویلت می گیره خبریه !
از پشت میز بلند شد و  همانطور که لپ تاپ و کاغذ هایش را جمع می کرد گفت : از اولشم می دونستم با من مشکل شخصی داری . به مهندس هم گفتم .
گفتم : کجا ؟ چلسه تموم نشده !
گفت : من با تو کاری ندارم...
گفتم : مهندس از مون پرزنتیشن می خواد .... بگیم خروجی جلسه چی بوده؟
جوابی نداد و بسمت در اتاق جسات رفت که کاغذهایش نقش زمین شدند و هر روی هوا به سمتی سریدند.
"ااااه" کش داری گفت و لپ تاپش را لبه میز گذاشت و شروع کرد به جمع کردن کاغذها. وقتی رفت آن سمت اتاق که یکی از آنها را که زیر میز رفته بود بردارد بلند شدم.  او که صدای پای من را شنیده بود اول فکر دارم از اتاق می روم ولی وقتی دید ایستادم بی خیال آن کاغذ سمج شد و برگشت. دید که به آرامی با لپ تاپش  رفتم به سمت پنجره. بازش کردم و از طبقه هفتم لپ تاپ را رها کردم روی پشت بام خانه دو طبقه همسایه.
وفتی برگشتم روی صندلی ام و  ماگم را برداشته بودم که ته مانده قهوه را سر بکشم دیدم هنوز همانجا ایستاده و به پنجره خیره مانده ...